بعضي وقت‌ها با خودم فكر مي‌كردم گاهاً نارفيقيِ بعضي به اصطلاح رفيق مومن براي چيست، نگو اين دو آيه قرآن كريم را تنها براي روزهايي كه به منافع‌شان نزديك باشد به ياد مي‌آورند:

يا ايُها الذينَ امنوا لاتَتَخذُوا الذينَ اتَخذُوا دينكُمْ هُزُواوَّلعِبَا مِنَ الذين اوُتُوا الكتابَ مِنْ قَبلكُم و الكُفّار اولياءَ واتَّقوُا اللهَ اِنْ كُنتم مُومنينَ @ وَ اِذا انا دَيْتُم الي الصَلوه اتَّخذوُها هزوا وَ لَعِبا ذالِك بِانَّهُم قَوم لايَعقلوُنَ
اي اهل ايمان با آن گروه از اهل كتاب و كافران كه دين شما را به فسوس و بازيچه گرفتند، دوستي نكنيد و از خدا بترسيد اگر به او ايمان آورده‌ايد و چون شما نداي نماز بلند كنيد، آنرا مسخره و بازي مي‌انگارند زيرا آن قوم مردمي بي‌خرد و نادانند.(سوره مائده-آيه‌هاي 56-57)

راستي چه خوب است كه آدمي خودش بداند كه نادان است! در عوض ادعايش كمتر است و تظاهر به مسلماني نمي‌كند.