مردي كه هزاران نفر از بچه چند ماهه گرفته تا جوان سي ساله را غرق خون كرده، وصيت كرده كه بعد از مرگش تمام اعضاي سالم بدنش را به بيماران نيازمند پيوند بزنند.
آريل شارون كه اكنون به دليل سكته شديد مغزي در كما بسر مي‌برد چند سال قبل برگه‌اي را امضا كرده با اين مضمون كه در صورت مرگ اعضاي بدنش به بيماران پيوند زده شود.
همواره در چند سال اخير شاهد بوده‌ايم كه او جوانان فلسطيني بسياري را به قتل رساند؛ خانه‌هاي بسياري را ويران كرد و هزاران فلسطيني را آواره. نمي‌خواهم حرف‌هاي شريعتمداري را تكرار كنم و از گروه‌هاي تروريستي نظير حماس و حزب‌الله دفاع اما اينها همه واقعيت است. او به بهانه مبارزه با تروريست‌هاي فلسطيني جوانان بي‌گناه بسياري را به خاك و خون كشيد.
البته اين بار سعي مي‌كنم مثبت فكر كنم! و اعتقاد دارم كه او به وصيتي كه كرده ايمان داشته؛ اما تمام سئوالم اين است كه كسي كه اينچنين دغدغه سلامتي انسان ديگر را داشته و زندگي و زندگي بخشيدن را دوست دارد، چطور مي تواند انسان‌هاي ديگر و از ديني ديگر را به خاك و خون بكشد؟ يعني او تنها نژاد و هم‌‌آيين خود را در دايره انساني مي‌داند يا اگر يك مرد يا زن فلسطيني به اعضاي بدن او احتياج داشت، حاضر است چنين كند؟ خوب، اگر اينقدر بشر دوست است پس چه توجيهي براي كشتار فلسطينيان دارد؟!
من كه به قضاوت اتوماتيكي دچار هستم؛ شما چه جوابي براي اين سئوال‌ها داريد؟