Tuesday, August 30, 2005

خالي شدم از كينه

چند روز قبل، كسي كه دوست‌اش دارم دلم را شكست. يعني نشكست، لگدمال كرد. تا امروز خشمي از او در دلم افتاده بود، اما يك‌باره از دلم خارج شد. من ذاتا آدم كينه‌اي نيستم و اين دل‌خوري را هم گذاشتم كنار داغ‌هاي ديگر. امروز خالي شده‌ام از حقد و خشم نسبت به او. مثل گذشته باز هم دوست‌اش دارم. شايد بيشتر از قبل حتي؛ ولي چه سود كه ديگر اين دوست داشتن‌ها يك طرفه شده است.

آن كه مي گويد دوست‌ات دارم
خنياگر غم‌گيني است
كه آوازش را از دست داده است.
آن كه مي گويد دوست‌ات مي‌دارم
دل اندوه‌گين شبي است
كه مه تاب‌اش را مي‌جويد.

- شعر: شاملو