از وبلاگ بهمن آقا: ندا دهقانی مطلبی نوشته در راوی درباره اصول حرفهای و اخلاقی روزنامهنگاری در دنيا و چند بند از اصول روزنامه فرانسوی لوموند را هم آورده. خيلی خواندنی است. دست ندا درد نکند. اگر روزنامهنگاريد حتماً بخوانيد و ببينيد ما کجاييم.
اما يک انتقاد از ندا:
اما يک انتقاد از ندا:
من وقتی بندهای اصول لوموند را خواندم از ترتیبش تعجب کردم. در واقع از اینکه اولین بندش این است تعجب کردم:
1- روزنامه نگاران نباید هیچ بیانیهای را امضا کنند. نظرات و انتقادات فقط از طریق یادداشت منتقل میشود.
به نظرم میرسید که بعضی از بندهای دیگر خیلی مهمتر و اساسیتر هستند. به همین خاطر رفتم و متن انگلیسی اصول لومند را -که خود ندا لینکش را گذاشته بود- نگاه کردم و دیدم که حدسم درست است. امضا نکردن بیانیه اولین بند اصول لوموند نیست و حتی جزء اولین بندها هم نیست. من از روی نوشتههای ندا میدانستم که با امضا کردن بیانیه موافق نیست و احتمالاً این قانون به نظرش از بقیه جالبتر و مهمتر بوده. ولی من فکر میکنم آوردن این بند دراول لیست این حس را ایجاد میکند که برای لوموندیها هم این مسئله از همه مهمتر است که فکر نمیکنم اینطور باشد. من فکر میکنم بهتر بود ندا ترتیب اصول را هم رعایت میکرد.
در ضمن فکر کنم خیلی از شما میدانید که من تا حالا چند بیانیه امضا کردهام و فکر نمیکنم کار اشتباهی کرده باشم. وجه سیاسی روزنامهنگاری در ایران با کشوری مثل فرانسه متفاوت است. فکر میکنم تا وقتی حزب درست و حسابی نداریم (و نمیتوانیم داشته باشیم) نمیشود ا کسانی که دوست داند سياسی باشند (از جمله خود من) خواست بیخیال امکان خوبی مثل روزنامه شوند.